Tomasz

Introwertyk z powołania. Od dziecka czułem bardziej związek z humanizmem niż naukami ścisłymi...zamiast obliczać sinusy cosinusy czy też ile Ala ma kotów... Wolałem zamykać się w swoim świecie i wymyślać nowe historie. Po latach przyszedł jednak czas na wyrwanie się ze stagnacji, zrozumiałem że "dzielenie się radością i smutkiem dnia codziennego z kimś kogo się kocha "jest czymś czego pragnę... i choć wydaje się to być oczywiste... to jedno proste zdanie zdaje się być wyznacznikiem udanego związku. Wieczorne spacery...dobry film czy poranna kawa potrafią dawać radość ale nabiorą tego najbardziej magicznego smaku rozkoszując się nimi wspólnie 👋👋👋

To pole nie zostało uzupełnione.